STRĄCZKOWE i KASZE

Nasiona roślin strączkowych stanowiły jeden z najstarszych pokarmów człowieka. Na podstawie odkryć archeologicznych wiemy, że nasiona bobu jadano w epoce kamiennej, brązu i żelaza. W zapiskach z czasów chaldejskich, egipskich i Biblii znajdują się informacje o bobie i soczewicy. Soja była pokarmem w Chinach od 5 tysięcy lat gdzie uważano ją za roślinę świętą.

Przez wieki nasiona roślin strączkowych były pokarmem biedoty, źródłem niezbędnego białka. W czasach najnowszych, w społeczeństwach bogatych, zmniejszył się ich udział w codziennej diecie na korzyść pokarmów mięsnych i innych wysoko przetworzonych produktów. Okazało się jednak, że spożycie strączkowych ma istotne znaczenie zdrowotne dla człowieka.

Zawsze należy wcześniej namoczyć rośliny strączkowe, najlepiej przez noc. Jedynie soczewicy i grochu połówkowego nie trzeba moczyć, ale warto to zrobić, gdyż podczas namaczania mięknie skórka i rozpoczyna się proces kiełkowania, który eliminuje substancje antyodżywcze, a związki odpowiedzialne za wzdęcia (trójcukry: rafinoza, stachioza i maltotrioza) rozpuszczają się.

• Po namoczeniu wylać wodę, nie używamy jej do gotowania.

• Przez pierwsze 10-15  minut gotować na małym ogniu bez przykrycia, żeby ulotniły się gazy.

• Jeśli na powierzchni pojawi się piana, usunąć ją albo wymienić wodę.

• Należy używać przypraw przeciwdziałającym wzdęciom: koper włoski, kmin rzymski, imbir, kolendra, majeranek.

• Sól dodać pod koniec gotowania, nigdy na początku! ponieważ wtedy strączki nie zmiękną.

• Gotujemy do miękkości.

Orientacyjny czas gotowania wybranych roślin strączkowych: